Proeven, slurpen en vooral genieten tijdens de Coffee Cupping met Moyee Coffee

Een volle bak in café Oskar  op een zaterdagochtend in Utrecht. Onder het genot van  een kopje koffie en heerlijk ontbijtje wordt aan de deelnemers van de ‘Coffee Cupping met Moyee Coffee’ de verschillen tussen fairchain en andere soorten koffie uitgelegd.

Paul  Verbunt van   steekt dan ook niet onder stoelen of banken wat hij de beste koffie vind, namelijk de koffie die in het land van herkomst gebrand wordt. In het geval van Moyee wordt deze gehaald uit Kaffa, de koffiestad van Ethiopië. Momenteel is het Nederlandse koffiemerk nog bezig met het installeren van een koffiebranderij in het Afrikaanse land, zodat het produceren volgens het fairchain principe volledig van start kan gaan.

Van kers tot boon

Het zwarte goud legt natuurlijk eerst nog een hele weg af voordat het gezet en wel in een kopje beland. Paul legt uit aan de hand van zijn bezoeken aan Ethiopië wat het productieproces is voordat een koffieboon is gebrand. De deelnemers krijgen verschillende koffiebonen in handen uit de verschillende fases van het productieproces. Te zien is hoe de koffiekers tot bloei komt en uiteindelijk uit die kers de pit gehaald word. Dat is het boontje dat uiteindelijk gebrand en verscheept wordt naar de koffiebranderij. Het is een behoorlijk arbeidsintensief proces, van het verzorgen van de koffieplant op de plantages tot het pellen van de koffiebonen.

Koffieboontje komt om z’n loontje

Ingegaan wordt ook op het verschil tussen fairchain en fair trade koffie. Daarnaast worden verschillende soorten keurmerken uitgegeven. Het belangrijkste verschil is dat fairchain koffie, volledig geproduceerd wordt in het land van herkomst. Bijna altijd gebeurd het brandproces elders, dan in het land van herkomst. Ook in Nederland vindt de branding van de koffie plaats in bijvoorbeeld de DE-fabriek. Het gevolg is dat het productieland een groot deel van de winst misloopt, doordat zij het uiteindelijk eindproduct niet leveren. Van het aantal geleverde koffiebonen is maar een bepaald een percentage uiteindelijk fair trade geproduceerd. De kleine plantages kunnen immers niet voldoen aan de vraag. Daarmee is het meteen ook een punt van kritiek.

Een ander belangrijk punt dat Paul aankaart is de verantwoordelijkheid van de consument. Die betaald liever niet voor duurdere en eerlijke koffie. En hoe ze de koffie in Ethiopië dan drinken? De term het zwarte goud wordt dan nog eens goed duidelijk. Ethiopiërs drinken de goedkoopste kwaliteit en wetten zorgen ervoor dat het bezit van goede kwaliteit koffie strafbaar is.  Het blijkt maar weer eens dat ook de koffie-industrie een behoorlijk ingewikkelde keten is.

Koffie slurpen!

Na de uitleg over de herkomst van de koffie en met een goed gevulde maag van het verzorgde ontbijt was het tijd voor misschien wel het belangrijkste onderdeel van de activiteit: de coffee cupping. Op een tafel zijn een stuk of tien kopjes koffie uitgestald. De koffie daarin was lauw en dun, een slappe bak zou je zeggen. Toch is dit de manier waarop koffie geproefd word, volgens Paul. Met een speciale proeflepel dien je de lauwe koffie zo langzaam mogelijk naar binnen te slurpen, liefst met duidelijk hoorbaar geluid. Één voor één werden de lepels van de deelnemers om en om in de koffie en dan weer in het spoelwater gestoken. De verschillen tussen de koffiesoorten die Paul ons vooraf uitlegde werden meteen tastbaar. De één wat bitterder, de ander wat zachter, de volgende vluchtig van smaak, terwijl de laatste een sterke nasmaak gaf. De verschillen tussen de smaak van verschillende soorten koffie zijn de deelnemers duidelijk geworden. De verschillen tussen fair trade en fairchain koffie ook. Of dit laatste te proeven is, daar valt over te twisten. Het drinken van eerlijke koffie zorgt in ieder geval wel voor een rechtvaardig gevoel.

Wil je meer weten over fairchain koffie, lees   het artikel van onze blogger Raoul.