Search
Close this search box.
Search
Close this search box.

De chocolade-industrie

Delen

De chocolade-industrie

Hoewel veel chocoladeproducten het UTZ- of Max Havelaar-keurmerk dragen, is fair trade nog niet standaard in de chocolade-industrie. Gelukkig proberen NGO’s en geëngageerde individuen daar verandering in te brengen, schrijft Silke Mooldijk.

Cacaobonen zijn het belangrijkste ingrediënt voor chocolade en groeien voornamelijk in tropische gebieden. West-Afrika is ‘s wereld grootste leverancier van cacao; Ivoorkust, Ghana, Nigeria en Kameroen produceren gezamenlijk bijna 2,4 miljoen ton aan cacaobonen per jaar. Maar ook in Indonesië en Latijns-Amerika wordt cacao verbouwd. En hoewel veel chocoladeproducten het UTZ- of Max Havelaar-keurmerk dragen voor duurzame landbouw is fair trade nog niet standaard in de chocolade-industrie. Slavernij, uitbuiting, kinderarbeid en armoede zijn voor veel werknemers op cacao-plantages aan de orde van de dag.

Op 8 maart 2013 lanceerde Oxfam daarom   waarin drie belangrijke bedrijven in de chocolade-industrie, Nestlé, Mars en Mondelez International, aangespoord werden de werkomstandigheden op hun cacaoplantages te verbeteren. De drie bedrijven maken veel winst met hun producten, maar daar profiteren de cacaoboeren in Afrika, Azië, en Latijns-Amerika niet van. Volgens Oxfam leeft het grootste deel van de cacaoboeren onder de armoedegrens

En de campagne begint al te werken.   en   hebben inmiddels een verklaring naar buiten gebracht waarin ze zich voornemen om de werk- en leefomstandigheden voor vrouwen op cacaoplantages te verbeteren. Alleen Mondelez International heeft nog geen actieplan opgesteld of maatregelen aangekondigd.

Tony Chocolonely

In 2002 deed journalist Teun van de Keuken onderzoek naar slavernij en kinderarbeid in de cacao-industrie. Vooral op plantages in West-Afrika was de situatie erbarmelijk: kinderen werden mishandeld en gedwongen soms meer dan zestien uur onafgebroken en onbetaald te werken.

Om het probleem aan de kaak te stellen bedacht Van de Keuken een plan. Want slavernij is strafbaar, maar het kopen van producten die op criminele wijze geproduceerd zijn, is dat ook. Van de Keuken deed daarom in 2004 aangifte tegen zichzelf.

In 2007 besloot de Nederlandse Rechtbank echter dat de journalist niet vervolgd zal worden, maar dat de consument wel verantwoordelijkheid draagt voor de misdaden die gepleegd worden in de cacao-industrie. Ondertussen bracht Teun van de Keuken een slaafvrije chocoladereep op de markt onder de naam . Deze reep heeft zeker bijgedragen aan bewustwording van de Nederlandse consument over slavernij in de cacao-industrie, maar er is nog een lange weg te gaan om alle chocolade producten fair trade te laten produceren.

Silke (1993) studeert International Development aan het Leiden University College. Ze heeft interesse in mensenrechten en economische ontwikkeling en blogt daarover voor Young and Fair.