Nepal dag 9 – De vele gezichten die Nepal te bieden heeft
Geschreven door Joost Meijerink
We zijn nu ruim een week verder met onze bijzondere reis door Nepal. Elk moment en gezicht tijdens deze reis lijkt weer anders. Ervaringen binnen onze groep worden keer op keer intens besproken. Er valt zoveel te zien, te horen en te proeven hier in Nepal.
Nepal heeft veel contrasten, van prachtige natuur (hoge bergen en rivieren) tot drukke steden. Vandaag zijn we weer in de drukke stad Kathmandu beland, waar we de laatste dagen zullen doorbrengen. Het leven en de cultuur hier zijn zo indrukwekkend. Ook vandaag kreeg ik weer even een brok in mijn keel tijdens de busrit van Pokhara naar Kathmandu. Onderweg zagen we vele winkels, huisjes, mensen en koeien. Af en toe maakte ik contact met één van de vele gezichten die Nepal kent. Altijd weer ben ik benieuwd naar het verhaal dat daarachter schuilgaat.
Ondanks het feit dat wij hier al een week zijn, blijft het moeilijk voor te stellen hoe mensen hier leven. Wat mij opviel is dat mensen hier telkens weer een ontspannen en mooi gezicht tevoorschijn toveren. Het lijkt alsof de mensen totaal geen haast kennen (op het verkeer met toeters en bellen na), mensen leven hier vooral in het moment.
Het platteland, waar ik ook vandaan kom, is voor mij een aangename plek om te verblijven. Ondanks de mooie natuur blijkt Nepal niet altijd schoon te zijn. Zo ligt er ontzettend veel zwerfvuil en rotzooi op de straten en in de berm. Ook de kwaliteit van de lucht is in mijn ogen erg verschillend. In de stad is de lucht vervuild met uitlaatgassen en door de vele zandwegen is de lucht gevuld met stof. Daarentegen zitten de bergen vol frisse lucht.
Ik besef mij dat de mensen hier altijd al zo leven en ik mij hier niet druk om moet maken. Het is leuk om de verschillen te ontdekken tussen Nederland en Nepal. Veel Nepalezen leven in gemeenschappen op het platteland en er is minder sprake van een diensteneconomie.
Het is ontzettend belangrijk om armoede tegen te gaan, bijvoorbeeld door een fair trade prijs te bieden. Echter realiseer ik mij dat er in een land als Nepal ook nog veel andere factoren meespelen voordat de welvaart stijgt. Wanneer er meer geld binnenkomt, moeten er ook nieuwe voorzieningen komen (bijvoorbeeld een school, betere wegen, of diensten waar ze nu nog niet mee bezig zijn zoals de tandarts).
De vraag is hoe de samenleving kan veranderen zonder dat de gemeenschap zijn innige saamhorigheid verliest. Ik hoop dat bij de komst van nieuwe voorzieningen en meer welvaart de Nepalezen de huidige waarden in tact laten.
