Search
Close this search box.
Search
Close this search box.

“Blood in the Mobile” en de eerlijke toekomst van mobieltjes

Delen

“Blood in the Mobile” en de eerlijke toekomst van mobieltjes

Op vrijdag 15 juni organiseerde Young & Fair haar eerste filmavond. Tijdens deze filmavond keken we naar ‘ ’. Deze documentaire vertelt het verhaal over de schrijnende arbeidsomstandigheden in de mijnen van Congo, waar mineralen worden gedolven voor onze mobieltjes. Centraal in de documentaire staat in hoeverre met de opbrengst van de mineralen de oorlog in Congo wordt gefinancierd en in hoeverre   betrokken is bij de investering in de zogenaamde  .

De film geeft indringend weer in wat voor omstandigheden er in de mijnen gewerkt wordt en heeft de afgelopen paar jaar vergroting van bewustwording onder consumenten bereikt. Het probleem wordt op een pakkende manier naar voren gebracht, door het verhaal te vertellen van iets wat erg dicht bij ons allemaal staat, onze telefoons. Een kritisch punt is wel dat om een duidelijk verhaal te schetsen de film zich sterk focust op één deel van het verhaal. De film focust zich op één grote mijn, in het conflictgebied in Congo. Terwijl Congo vele kleine mijnen kent waar individuen hun ‘eigen gaten graven’ om naar mineralen te zoeken, veel ook buiten conflictgebieden. Van de 30 mineralen in een telefoon komen de meeste uit Congo, maar slechts 2 of 3 uit het conflictgebied. De film laat dus een gefocust beeld zien, maar wel een belangrijk beeld.

“Congo is een van de armste landen van de wereld, maar als ze de ‘echte’ eerlijke prijs zouden krijgen voor de mineralen die er uit de grond gehaald worden, zou het een van de rijkste landen zijn,” vertelt   van   na de film. Na veel promotiewerk rondom (on)eerlijke telefoons, richt Fairphone zich nu op de ontwikkeling van een eerlijke telefoon. “Ik ben niet tegen mobieltjes, maar ik vind dat er een alternatief moet komen voor mensen die wel een eerlijke mobieltje willen,” vertelt Peter. Dat alternatief wil Fairphone, in samenwerking met andere organisaties, creëren.

De documentaire geeft weinig hoop op de inzet van telefoonfabrikanten voor eerlijkere mobieltjes, Peter is ondanks deze afwijzende boodschap van de film hoopvol telefoonfabrikanten zijn volgens hem welwillender dan in de documentaire naar voren komt. Zo ontstaat er een mooie balans tijdens de avond. Er komen verschillende interessante vragen uit het publiek, zoals “op welk termijn is er dan een eerlijke telefoon? Kunnen de mineralen niet ergens anders vandaan worden gehaald dan uit Congo? Wordt zo’n eerlijke telefoon niet heel erg duur?” Peter neemt tijd voor alle vragen en blijft positief. Fairphone en samenwerkende partijen zijn druk bezig met de ontwikkelingen en binnen 10 jaar moet het zeker lukken om de telefoon op de markt te brengen. Mogelijk zelfs sneller, als de roep om duurzaamheid vanuit de samenleving sterker blijft worden. En de kosten? Veel duurder dan de ‘oneerlijke telefoons’ zal hij volgens Peter niet worden. Fairphone streeft naast een eerlijke prijs voor de mineralen en voor de fabrieksarbeiders naar meer openheid van telefoonontwikkeling, zodat mensen weten waar ze voor betalen. En deze openheid, zou de prijs die we nu voor telefoons betalen kunnen verlagen.

De avond eindigt met een gezellige borrel, waar naast verschillende gesprekken over eerlijke elektronica ook ruimte is voor kennismaking en ontspanning. Zo gaat aan het eind van de avond iedereen weer wat bewuster en geïnspireerd naar huis.

Voor meer informatie over Fairphone: