“Social enterprises zijn de koplopers van de economie”
Afgelopen dinsdag was het zover: de vijfde editie van het Social Enterprise Café vond plaats. In het Utrechtse Academiegebouw maakten sociaal ondernemers kennis met de verscheidenheid in bedrijven en principes. “Door deze sociaal ondernemers met elkaar te verbinden, kunnen zij beter samenwerken, groeien en impact bereiken”, aldus Willemijn Verloop, mede-oprichter en directeur van .
Volgens Verloop zijn bedrijven met een grote maatschappelijke missie in de samenleving de koplopers van de economie. “Neem . Dit bedrijf werd in het begin niet serieus genomen toen het kinderslavernij tegenging en cacaoboeren een eerlijke prijs betaalde. Nu heeft Tony’s Chocolonely een groter marktaandeel dan Verkade.”
Willemijn Verloop presenteert tijdens Social Enterprise Café goes Utrecht.
Foto: Meike Zwaan
Toch creëert de Nederlandse overheid geen ruimte voor sociale ondernemers, meent de directeur van Social Enterprise NL. “De huidige wetten voor het bedrijfsleven passen vaak niet voor bedrijven die winst als middel zien en maatschappelijke impact als doel. Hierdoor is het ondernemersklimaat voor social entrepreneurs niet gunstig.” Social Enterprise NL organiseert daarom bijeenkomsten zoals het Social Enterprise Café, om aandacht te vragen voor sociaal ondernemers en hen met elkaar te verbinden.
Steuntje in de rug
Studenten met een sociale bedrijfsvisie kunnen bij aankloppen voor begeleiding en training. Enactus is een wereldwijd netwerk van studenten, het hoger onderwijs en leiders uit het bedrijfsleven die samen sociaal en duurzaam ondernemen. “Inmiddels worden er in 38 landen door 62.000 Enactus-studenten sociale ondernemingen opgestart en gerund”, vertelt Daniëlle Evers, voorzitter van Enactus Utrecht.
Enactus heeft op dit moment zes lopende projecten, zoals . Dit bedrijf is opgericht om ouderen te leren computeren en hen te beschermen tegen cybercrime. biedt migrantenvrouwen de mogelijkheid om over hun taalbarrière heen te stappen en zo uit hun isolement te komen, door hun passie voor koken voorop te stellen in workshops. Tot slot gaat voedselverspilling van overgebleven groente en fruit tegen door hier jam en tapenade van te maken. De verscheidenheid in sociale ondernemingen is niet alleen binnen Enactus, maar binnen het hele evenement groot.
Bert van Son vertelt over Mud Jeans tijdens Social Enterprise Café goes Utrecht.
Foto: Meike Zwaan
100% duurzaam?
richt zich op duurzame spijkerbroeken. “We willen het overmatig gebruik van pesticiden tegengaan, de CO₂-uitstoot verminderen en oude spijkerbroeken een nieuw leven geven”, aldus Bert van Son, directeur van Mud Jeans. Het bedrijf produceert haar spijkerbroeken in Italië in plaats van Aziatische landen, om zo de afstand tussen de fabriek en de winkel kleiner te maken. Van Son: “Onze fabrieken worden gecontroleerd door , en , die erop toezien dat de broeken duurzaam en onder goede arbeidsomstandigheden gemaakt worden.”
Als je spijkerbroek oud is, stuur je hem terug naar Mud Jeans. Het bedrijf maakt er dan spijkerbroeken met de populaire gaten, cardigans en schoenen van. Toch neemt de directeur ‘cradle to cradle’ niet in de mond. “We kunnen van de oude jeans niet weer een 100% nieuwe spijkerbroek maken. We hergebruiken wel de oude geretourneerde jeans, maar moeten altijd nieuw materiaal bijmengen.” Bij oude Mud Jeans spijkerbroeken wordt er 70% nieuw materiaal toegevoegd, voor truien ligt dat percentage op 16%.
Aangepaste regels
Het percentage CO₂-uitstoot dat bij het vervoer van groente en fruit vrijkomt is hoog. Het terugdringen van deze CO₂uitstoot was voor Willem Treep, mede-oprichter van , een belangrijk punt in zijn bedrijfsvoering. Toch is zijn idee over CO₂-uitstoot door de jaren heen veranderd. “Zes jaar geleden streefden we ernaar om verse groente en fruit van de boer zo dichtbij de consument mogelijk te halen. Dit zou veel CO₂-uitstoot schelen, omdat groente en fruit dan niet vanuit het buitenland vervoerd hoeft te worden”, vertelt Treep.
Het bedrijf vond dat er tussen de boer en de consument maximaal 40 kilometer moest zitten. “Maar uiteindelijk kwamen we erachter dat het voor de CO₂-voetprint niet zoveel uitmaakt of je 40 kilometer of 250 kilometer reist. Het is belangrijker dat de teler duurzamer werkt dan gangbaar.” Daarom liet Willem&Drees de regel rond 40 kilometer los. “Al proberen we nog steeds Gelderse groente naar Gelderland te brengen en Noord-Hollands fruit naar Noord-Holland te brengen.”
In groepen discussiëren sociale ondernemers over verschillende vraagstukken.
Foto: Meike Zwaan
Sociale missie
Het Social Enterprise Café laat zien dat je op verschillende manieren maatschappelijk kunt ondernemen en dat daar verschillende discussiepunten bij komen kijken. Ellis Kooistra, eigenaar van en deelnemer van Social Enterprise Café, is door het evenement een stuk wijzer geworden. “Ik weet nu hoe belangrijk het is om als sociale onderneming naar je kernwaarde te kijken. Wat is je sociale missie en hoe breng je die over? Ik ga het sociale aspect zeker meer uitdragen in onze communicatie.”
Ben je net als Kooistra enthousiast geworden over sociale ondernemingen? Kom dan naar de van en leer meer hierover door deel te nemen aan de interessante workshops en netwerkmogelijkheden.
